იაპონური სამზარეულო – ეს თვით სიმფონიური ხელოვნებაა , რომელიც
იაპონაიში და მთელ მსოფლიოში ხელოვნების დონემდე არის აყვანილი . იაპონური
კერძები მთელ მსოფლიოში პოპულარულია , ერთის შეხედვით მათი მომზადება
მარტივად შეიძლება მოგვეჩვენოს , მაგრამ ეს ასე არ არის , კერძში
ჰარმონიულად არის შერწყმული ინგრედიენტები , სოუსები , ზღვის პროდუქტები და
რაც მთავარია მორთულია როგორც ნატურმორტი.
აღიარებულია რომ იაპონელების ერთ-ერთი მთავარი სასაუბრო თემა ყოველთვის
იყო სამზარეულო . უყვართ დაგუსტაცია , კამათი და კერძების მომზადება.
იაპონური სამზარეულო უმეტესად შედგება ზღვის პროდუქტებით , იაპონელები
იყენებენ ყველანაირ ზღვის პროდუქტს დაწყებული მოლუსკებით დამთავრებული
ზღვის კომბოსტოთი.
ზოგს უმს მიირთმევენ დამარილებული სახით და ზოგს ათასგვარად
გაკეთებულს. აგრეთვე ხმარობენ ხორცსაც , მაგრამ უფრო დღესასწაულებზე და
ისიც იშვიათად . უნდა ითქვას , რომ მეიჯის რევოლუციამდე (1868 წ.)
იაპონიაში ხორცი იშვიათობად ითველებოდა. დღეს კი ხორცისგან ამზადებენ
სხვადასხვა კერძებს. ამათგან ყველაზე ცნობილია
სუკიიაკი
სუკიიაკი – (sukiyaki) იგი შედგება ხორცის ნაჭრისა და ბოსტნეულისგან ,
რომელიც საგანგებო სანელებლებით არის შეზავებული. ფართოდ გამოიყენება
შემწვარი და მოხარშული თევზი , მარინადები, გამხმარი სახით. გავეცნოთ მოკედ
ზოგიერთ იაპონურ კერძს.

კაცუობუში (katsuobushi)
კაცუობუში – (katsuobushi) - მზადდება შემდეგნაირად: თევზ თინუსს
აცლიან ძვლებს , ჭრიან სამ ნაწილად , ხარშავენ და ამის შემდეგ აშრობენ
ჰაერღუმელში. შემდეგ დიდი ხნით კიდებენ ბნელ, გრილ და ზომიერად ნესტიან
ადგიალს. თევზი იფარება სპეციფიკური სიმწვანით , ფერმენტირდება იძენს
თავისებრ არომატს და გემოს. მა პროდუქტი შიძლება წლობით ინახებოდეს. ასეთი
თევზისგან იაპონელები ამზადებენ წვნიანს , უმატებენ სანელებლებს და
მიირთმევენ ბრინჯთან ერთად.

იაკიტორი (Yakitori)
იაკიტორი – (yakitori) – იგივე შემწვარი ქათმის ხორცი. ხორცს ჭრიან
საშუალო ნაჭრებად. დებენ ტკბილ და ცხარე მარინადში აჩერებენ 24 საათს,
შემდეგ გამზადებულ ხორცს აგებენ ხის პატარა შამფურებზე და წვავენ საკურას
ნაკვერჩხალზე. იაკიტორის ოდნავ მოტკბო გემო დასდევს.

ფუგუ (FUGU)
ფუგუ – (Fugu) – მზადდება მომცრო ზომის თევზისაგან (მუცელნემსა) რომელიც
დაჭერის დროს იბერება და მრგვალდება. მას ჭამენ უმსაც და შემწვარსაც. ფუგუ
მხოლოდ განსაკუთრებული ლიცენზიის მქონე გამოცდილმა მზარეულმა უნდა
მოამზადოს, რადგან თევზის შიგნეული ძლიერ შხამს შეიცავს.

ტემპურა - (Tempura)
ტემპურა – (Tempura) – შედგება ძირითადად კრევეტებისგან, რომლებსაც
ავლებენ საგანგებოდ გაკეთებულ ცომში და წვავენ მცენარეულ ზეთში.
კრევეტების ნაცვლად შესაძლებელია იყოს , მომცრო ზომის თევზები ან
ბოსტნეული.

საშიმი - (Sashimi)
საშიმი – (Sashimi) – მზადდება უმი თევზისგან. უმეტესად წითელი ორაგულის
ხორცისგან , მაგრამ იყენებენ აგრეთვე თინუსს და მუცელნემსასაც. იგი
გაკეთებულია განსაკუთრებული წესით დამატებული აქვს ცოტაოდენი ზღვის მარილი
და ამოვლებულია სოიოს საწებელში, ხანდახან პირშუშხასაც უმატებენ. სუფრაზე
მიტანის წინ ჭრიან მოგრძო ბრტყელ ნაჭრებად.

ვასაბი
ვასაბი – (wasabi) ვასაბი მცენარე რომელიც ყვავის მხოლოდ იაპონიის
მთებში , მზადდება როგორც ცხარე საწებელი პასტა , აქვს მდოგვისებური გემო
და არის მწვანე შეფერილობის. გამოიყენება ფართოდ იაპონურ სამზარეულოში
როგორც სანელებელი.
სუშის სახეობა მრავალფეროვანია. ყველაზე პოპულარულია მაკი სუში.
იაპონიაში სუშის ამ სახეობას აკეთებნ ქალები, დანარჩენებს აკეთებენ
მამაკაცები.
ამ სუშის გულსართი შეიძლება იყოს სხვადასხვა: ზღვის პროდუქტები, მანგო, გოგრა, სპარჟა.
პირველ რიგში ბრინჯი კარგად უნდა გავრეცხოთ,
ისე რომ წყალი აღარ იყოს მღვრიე.

ამის მერე ჩავალბოთ წყალში 2 საათით.
ბრინჯი
უნდა ჩავყაროთ ცივ წყალში და ავადუღოთ მაღალ ცეცხლზე. როცა ადუღდება,
ვხარშოთ დაბალ ცეცხლზე სანამ არ იქნება მზად. (დაახლოებით 12 წუთის
განმავლობაში) წყალი უნდა შეიწოვოს ბრინჯმა.

გულსართისთვის ავიღოთ ორაგული და დავჭრათ გძელ ნაჭრებად. კიტრიც დავჭრათ გრძელ ნაჭრებად. კრევეტები გავასუფთავოთ.

ბამბუკის დასაფენზე დავდოთ ნორის ფურცელი (ნორი არის მწვანე სიფრიფანა ზღვის მცენარე, რაშიც სუშია გახვეული და 40%-ს შეიცავს იოდს)
ზემოდან დავადოთ ბრინჯი 3-5 მმ სისქით. მერე დავადოთ გულსართი რიგრიგობით. მაგალითად: კიტრი ორაგულთან ერთად.


დავახვიოთ რულონის სახით ბამბუკის დასაფენის მეშვეობით.

როცა კარგად შეწებდება დავჭრათ ნაჭრებად.

გემრიელად მიირთვით!
No comments:
Post a Comment